woensdag 26 oktober 2011

Hard Leers?


Een hoog zieligheidsgehalte is goed voor kijkcijfers, verkoopcijfers en politiek theater. Wat een pracht van een voorstelling hebben we gezien de laatste dagen! Met in de hoofdrol: Leers vol medeleven aan het ziekbed van een doodziek jongetje zonder verblijfsvergunning. Met prachtige bijrollen voor de Telegraaf en Beatrix, allen even meelevend. Brok-in-je-keel werk voor gans het Nederlands volk. Maar het is niet meer dan show, die hand over het hart van steen van Leers, en de goedkeuring die hij krijgt van Wilders is als de aanmoediging van de kritische regisseur achter de coulissen. Het was een moment waarop we allemaal even mochten meehuilen en meeheulen en mochten laten zien hoe menselijk we allemaal zijn. Streng maar rechtvaardig werden heel wat traantjes weggepinkt. Tranen, zo heerlijk om te laten tijdens die dagelijkse opvoeringen van het moorddadig theater. Bis! Bis! Wij willen meer...

Als de toeschouwers, nadat het jongetje is gestorven, het theater hebben verlaten, wordt het weer stil. Wat zich verder allemaal afspeelt in die arena, hoe bloedig ook, is niet mooi om naar te kijken. Bovendien: we hebben ons portie zieligheid wel weer even gehad. Het arme kind kán daarom ook niet anders zijn dan een uitzondering, want o wee, straks komen er meer, willen er meer, worden 'het' er alleen nog maar meer en meer. Dat roepen politici al jaren. Leers onlangs nog, in een uitzending van Pauw en Witteman van 12 januari: “Heel Angola wil hier blijven”, opdat het volk gelooft dat we overspoeld zullen worden met... Het is maar goed dat we demagogen als Leers hebben om te waken over 'onze' grenzen en 'onze' welvaart!

De grens van het 'willen en kunnen meedoen', daarover gaat het, aldus Leers orerend tijdens een nieuwjaarsreceptie voor 'externe relaties', want: er zijn mensen die 'we' heel goed kunnen gebruiken, als ze maar 'mee willen doen'. Maar met wát? Als altijd bepalen degenen die geld en macht hebben wie er mee mogen doen, onder welke voorwaarden, en wat hun rol dan mag zijn in onze geldfabrieken. Leers bouwt met zijn vazallen aan beleid, zo buldert hij, maar de architectuur is 'nog niet een voorbeeld van efficiënte en functionele architectuur'. Wat een prachtige beeldspraak! Daar kunnen we wel wat mee: Opblazen die handel!

Een voorbeeld van de bouwwerkzaamheden dient zich nu al concreet aan: er moet een nieuw uitzetcentrum komen. Een sobere 'omgeving' met vrijheidsbeperkingen, speciaal voor moeders met kinderen die verdomme maar niet weg willen. Allemaal de schuld van de moeders natuurlijk want die procederen maar door en dat moet niet meer mogen. Uitgeprocedeerd is uitgeprocedeerd en dat doen 'we' allemaal heel zorgvuldig, net als opsluiten, deporteren, en geweld gebruiken. Altijd gepast, zorgvuldig, en netjes en als er iets niet helemaal goed gaat, dan is het niet de schuld van de politieke beulen en al die onder hen dienst nemen en roepen dat zij maar hun werk doen. Nee, het is altijd de verantwoordelijkheid van anderen: van de moeder, de rechter, van de advocatuur, maar nooit – nooit – nooit is het de schuld van de kapitalistische nationalistische structuren die elke bewegingsvrijheid van mensen verstikken.

Nog een nieuwe bak vol cellen dus. Ook daar valt geld aan te verdienen. Als we Leers' medeplichtige boef Teeven, de repressiespecialist, mogen geloven, worden die hokken zo klein mogelijk en wordt de hele handel ook nog eens geprivatiseerd. Welke op winst beluste zakkenvuller biedt ditmaal het meest voor het minste? BAM? Ballast Nedam? G4S? Strukton? ISS? Wie-o-wie mag de nieuwe 'locatie' straks gaan bouwen en waar moet het 'ding', dat noch gevangenis noch detentiecentrum mag heten, komen? Ah! ..maar dat is nog niet bekend.

Ik zeg Leers en zijn law&order bende alvast dit: dat ding vraagt erom vernietigd te worden voor het gebouwd is, en dan in één moeite door dat hele bouwwerk van jullie extreem rechtse coalitie.

Joke Kaviaar, 19 januari 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten